จอร์เจ เอมิล ปาลาเด
จอร์เจ เอมิล ปาลาเด

จอร์เจ เอมิล ปาลาเด

จอร์เจ เอมิล ปาลาเด ForMemRS HonFRMS (โรมาเนีย: George Emil Palade, เสียงอ่านภาษาโรมาเนีย: [ˈdʒe̯ordʒe eˈmil paˈlade] ( ฟังเสียง); 19 พฤศจิกายน 1912 – 7 ตุลาคม 2008) เป็นนักชีววิทยาเซลล์ชาวโรมาเนีย และได้รับการบรรยายไว้ว่าเป็น "นักชีววิทยาเซลล์ที่มีอิทธิพลที่สุดตลอดกาล"[3] ในปี 1974 เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ ร่วมกับแอลเบิร์ต คลอด และ คริสเชียน เดอ ดูเว จากผลงานการค้นคว้าด้านกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน และ การแยกส่วนเซลล์ ที่ซึ่งต่อมาถือเป็นรากฐานสำคัญของชีววิทยาเซลล์ระดับโมเลกุลในยุคใหม่[3] ผลงานการค้นพบที่สำคัญที่สุดของเขาคือการค้นพบไรโบโซมบนเอนโดพลาสมิกเรกติคูลัม ที่ซึ่งเขาบรรยายไว้ครั้งแรกในปี 1955[4][5][6][7]ปาลาเดยังได้รับเหรียญเกียรติยศวิทยาศาสตร์จากสหรัฐ ในสาชาวิทยาศาสตร์ชีววิทยา จากผลงาน "เป็นผู้ริเริ่มการค้นพบโครงใร้างอันเป็นระเบียบยิ่งและเป็นพื้นฐานของเซลล์ที่มีชีวิตทั้งหลาย" ในปี 1986 และยังเคยได้รับเลือกตั้งให้เป็นสมาชิกของสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งชาติในปี 1961 และในปี 1968 ได้รับเลือกตั้งให้เป็นนักวิชาการกิตติมศักดิ์แห่งราชสมาคมจุลทรรศนวิทยา (HonFRMS)[8] ในปี 1984 เขากลายมาเป็นสมาชิกราชสมาคมที่เป็นชาวต่างชาติ (ForMemRS)[1]

จอร์เจ เอมิล ปาลาเด

รางวัล
เกิด จอร์เจ เอมิล ปาลาเด
19 พฤศจิกายน ค.ศ. 1912(1912-11-19)
ยัช ราชอาณาจักรโรมาเนีย
ศิษย์เก่า วิทยาลัยแพทยศาสตร์ดาวีลา
มีชื่อเสียงจาก
คู่สมรส
เสียชีวิต 8 ตุลาคม ค.ศ. 2008(2008-10-08) (95 ปี)
เดลมาร์ รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ
สถาบันที่ทำงาน
สัญชาติ โรมาเนีย
สาขา ชีววิทยาเซลล์
ลูกศิษย์ที่มีชื่อเสียง กึนเตอร์ บลอเบล[2]